les-rodzina.forum

Yolka

Myślę, że to dobry temat na dyskusję. Myślę też, że niejednokrotnie łatwiej jest powiedzieć o sobie przyjaciołom niż rodzinie. To jest trochę paradoksalne, że teoretycznie (bo w praktyce różnie to bywa) najbliższym nam osobom na świecie nie umiemy, nie możemy powiedzieć "mamo, tato, jestem lesbijką...)
Ja powiedziałam. Było trudno, był płacz, załamanie rąk, potem milczenie, ale wiecie co? Uważam to za jedną z mądrzejszych decyzji w moim życiu...

A jak jest z tym u Was, drogie panie? Myślę, że wiele tu można opowiadać...

berna

Yolka

A co się zmieni za ten tydzień Berna?

sarna

a ja wyslalam list z berlina... ale juz i tak wiedzieli... mama powiedziala, ze chciala zebym byla szczesliwa... jakbym nie mogla byc z dziewczyna:) teraz 6 lat pozniej jest normalnie i np dzwonie do mamy i prosze by mi wyslala troche pieniedzy, bo mamy 2 lata i chce zabrac malzonke na romantyczna randke:) a tata powiedzial, ze wazne zebym czula sie dobrez i co go interesuje z kim sypiam:) tyle

berna

ancinhagua

Cóż, ja jeszcze najzwyczajniej w świecie się boję.. Boję się zobaczyć łzy, usłyszeć stereotypowe opinie, których z pewnością mogę się spodziewać.. Ale wiem, że prędzej czy później będe musiała znależć odwagę..

Sluchainaya

No moja mamulka zareagowała całkiem przyzwoicie, nie było krzyków, może trochę płaczu... ale ogólnie podeszła do tego nienajgorzej Czasem mi tylko wmawia, że mi to minie i, żebym spróbowała z facetem...
Ogólnie nie rozmawiamy na ten temat, trochę mnie to męczy, mam wrażenie, że traktuje to mało poważnie.
No, ale póki nie mam żony, to nie muszę z nią na ten temat gadać Smile

kociak86

U mnie rodzice wiedza i przyjeli to pozytywnie troszeczke szoku było nie powiem oczywiscie najpierw dowiedziala sie mamusia a potem tato ktory pozniej jedyne co stwierdzil ze zawsze sie musi dowiadywac wszytkiego na koncu!! Ale ich podejscie do mnie sie nie zmienilo za co dziekuje im z całego serduszka!! Very Happy

Diana_

Mojej mamie nic nie musiałam mówić sama się domyśliła, kiedy byłyśmy same w domu zrobiła kawę i zaczęła delikatnie się wypytywać rozmawiałyśmy dosyć długo, nie było łez ani krzyków nie mogła tego zrozumieć, ale akceptuje mnie, na dzień dzisiejszy spokojnie mogę z nią rozmawiać o wszystkim, tata również zareagował spokojnie.

TurysTka

Moi rodzice nie wiedzą i niech tak na razie zostanie... Na razie nikogo nie mam, więc mam jako taki spokój. Wiem, że byłby płacz, pretensje. Confused

Moi rodzice mają bardzo stereotypowe pojęcie o homoseksualistach i każda próba jego, że tak napisze, zmodyfikowania, kończy się albo ucięciem tematu albo jak to było ostatnio "lekkim sporem" (mama do taty: "Oni [ja i mój brat] tak bronią tych homo, że czasem się zastanawiam czy oni sami nie są...no wiesz...")
Pamiętam, że kiedyś, jak miałam z 15 lat, mama zapytała mnie wprost (podczas oglądania jakiegoś programu w tv):"A czy ty przypadkiem nie wolisz dziewczyn?". Zastrzeliła mnie tym pytaniem i oczywiście zaprzyczyłam. Nigdy więcej już nie pytała. Nie wiem dlaczego, tym bardziej, że nigdy nie miałam chłopaka. Ona chyba myśli, że w "sprawach damsko-męskich" jestem po prostu nieśmiała Wink

cirilla

Rodzicom w miarę możliwości nic nie powiem.
Mama w życiu by tego nie przeżyła, dla niej homo to nazwa choroby psychicznej. Ojciec by to chyba jakoś przyjął - łamiąc się opłatkiem życzył mi "ułóż sobei życie tak, jak chcesz", więc może nawet się domyśla.
Znajomym powiedziałam i dowiaduje się o tym coraz większe grono. Czasem spontanicznie (szczególnie chłopakom) podczas omawiania wyglądu dziewczyn, koleżankom po uprzednim wprowadzeniu, wybadaniu gruntu. Jednej z najbliższych nie musiałam mówić, na bieżąco rozmawiałyśmy o tym, co myślę, co czuję, nie mamy przed sobą tajemnic, "odkrywałyśmy mnie" razem.
Najtrudniej było powiedzeć dziewczynie, do której mam lekką słabość.
Zadziwiające, że nigdy nie powiedziałam wprost "jestem lesbijką"
Zawsze krążyłam i te słowa padały z drugiej strony.

berna

cirilla

leo7

berna masz super mame!!!!

sheep

najtrudniejszy byl przed rodzicami, ale przezylam i w sumie jest o.k. przed znajomymi to oporow nie mialam jakos Smile

a najsmieszniejszy byl ostatnio, przed chrzestna i jej corka, mniej wiecej tak to szlo: bo wiesz ciocia, ja to z laska jestem... (?!) corka chrzestnej: a co z sexem??? chrzestna: D, no wiesz, przeciez to normalne... ja to tolerancyjna jestem... tylko ciekawe co sobie teraz o mnie mysli hehehe, pozdrawiam all!

berna

Yolka

A do mnie ma przyjechać na weekend za czas jakiś młodszy brat z młodszą siostrą (lat 15 i 16). Teoretycznie nie wiedzą,że jestem lesbijką. Praktycznie-byliby ślepi,gdyby się nie domyślali Wink

Oto przesłanki:

1) Od dwóch lat niemalże zawsze przyjeżdżam do domu z Z.
2) Kupujemy wspólnie różne rzeczy materialne i rodzeństwo o tym wie.
3) Nigdy nie przyprowadziłam do domu chłopaka.
4) Przyprowadzałam za to dużo koleżanek Wink

5) I w ogóle zawsze byłam jakaś taka dziwna Wink

Do czego zmierzam. Mianowicie do tego, że obecnie mieszkam ze swą kobietą i z okazji wizyty rodzeństwa nie zamierzam jej bynajmniej ewakuować,więc myślę,że coming out w tym przypadku nastąpi zupełnie samoistnie zaraz po tym,jak brat z siostrą wejdą do "naszego" pokoju i ujrzą...."jeden" materac...

Niemniej, ciekawi mnie ich reakcja Wink

gusiek

Ja nie zdecydowałam się na oficjalne poinformowanie rodziny. Znajomi owszem wiedzą i nie mogę narzekać na kontakty z nimi. Natomiast co do rodzinki to pewnie sie domyslają bo skoro od wielu lat mieszkam z żoną, mamy wspólne łóżko w sypialni, wspólnie urzadzamy mieszkanie, wspólnie spedzamy wakacje to chyba trudno się nie domyślać. W kazdym razie bojąc sie ich reakcji i zmiany układów miedzy nami wolę nie podejmować rozmowy na ten temat. Może kiedyś...

anzach

znajomi wiedzą i najczęściej słyszę, ze mi przejdzie... ciekawe...

...jednak chyba nigdy nie odważę się powiedziec tego mojej mamie... ona powie, ze to jej wina będzie płacz i histeria...potem będzie rodzeństwo, starszy brat policjant, to mnie chyba na jakies leczenie odeskortuje, młodszy brat będzie się wstydził... a siostrzyczka, to jej najbardziej sie boję powiedzieć, bo ona robi wszystko to co ja, a nie chcę żeby i to "odgapiła" szczególnie że ma dopiero 11 lat... tylko ojcu bym się nie bała powiedzieć, bo go nienawidzę... ale tak też nie chcę zrobić, bo wtedy powiedzą że to tylko moja złośliwość...

no i nie wiem kiedy nastąpi mój OUT... ale uważam, że i tak się domyślają, tylko u nas w domu to taka polska "moralność Pani Dulskiej" panuje... nie mam pojęcia co zrobie...

Yolka

anzach

ja wiem, że homoseksualizm nie jest zaraźliwy, ale... o nią tak naprawdę się martwie. Justynka zresztą i tak wie, że jest "coś" takiego jak gej i lesbijka i na razie reaguje śmiechem na takie sprawy... ale za rok lub dwa przestanie tak reagować. sama nie wiem... pożyjemy, zobaczymy:)

Aśka

jesli chodzi o mnie to o tym ze jestem z dziewczyną wie tylko moja siostra, mimo ze ma 11 lat tylko , bardzo sie cieszy bo lubi moją ukochaną Smile

i ja sie ciesze tez. Jesli chodzi o mame to moze za jakies 10 lat sie dowie ale wydaje mi sie ze sie juz domysla:)

szaitisja27

A ja pomału probuję oswoić moją mamę z tą wiadomością.Nie mam ukochanej, więc mam na to dużo czasu... A Mama reaguje coraz lepiej, więc myślę, że to zaakceptuje...

Meg · Wysłany: Sob 16:10, 04 Mar 2006 Temat postu:

uhhh. ciezki temat. i dla mnie i dla rodzicow. nie wiedza. oficjalnie. i tak chyba jest w rzeczywistosci. mama chyba sie domysla.kiedy bylam jeszcze z moja kobieta rzucala jakies hasla w stylu 'czemu sie tak czesto spotykacie?', 'co ty w niej widzisz?' ale kiedy ja pytalam 'mamo, o co Ci chodzi?'(aby rozwiazac sprawe i upewnic sie, co ona ma na mysli) mama mowila 'nie, nie, nic, nic...' (to bylo okolo 2,5 roku temu. a teraz...nie ma nic przeciwko, jesli spia u mnie dziewczyny. sa to moje przyjaciolki, a nie kobiety, z ktorymi mnie cos laczy.
aaa..moja siostra cioteczna wie, ze kobiety tez mi sie podobaja.ale nie traktuje tego powaznie. 'czy juz ci przeszlo z tymi dziewczynami?'
tak naprawde nie wiem...ale zgadzam sie z opinia, ze przyjaciolom latwiej jest powiedziec:)

gretchen · Wysłany: Nie 21:52, 12 Mar 2006 Temat postu:

powiedziałam rodzicom... nie uwierzyli... na razie nie mam problemów... już się chyba pogodzili...